In mijn onderzoek ‘Design as Gamechanger’ werd ik afgelopen kwartaal geconfronteerd met mijn eigen telefoongedrag. Aangezien ik mij richt op het dagelijks ‘tweaken’ van mijn gedrag naar een inclusiever en duurzamer leven springen dagelijkse gewoontes in het oog …en bovendien ging mijn telefoon stuk.
Nadat dat gebeurde schreef ik het volgende: ‘Mijn telefoon is nu 24 stuk. Gisteren liet ik hem vallen. Waarna het beeldscherm niet meer reageerde. Het was zondag. Vervelend, maar geen groot probleem, dacht ik. …maar ik ben geschrokken van mijn eigen gedrag. Hoe vaak ik die telefoon gebruik voor futiliteiten en vooral wat dat met mij doet. Ik moest echt afkicken (24 uur!!!!).
Dit moet echt anders. Ik ben graag aanwezig in het hier en nu, in contact met de wereld om mij heen. Bewust van wat ik doen en waarom.’
Dat was 7 november, nu op de valreep van 2016, bijna 2 maanden verder is mijn relatie met mijn telefoon veranderd. Hoewel het experiment nog niet voorbij is deel ik hier alvast een paar ervaringen.
EEN ANDERE PLEK >> Ik heb mijn telefoon een andere plek gegeven. Waar mijn telefoon voorheen in mijn broekzak zat, ‘woont’ hij nu in mijn tas. Of ligt op een plank in de kast als ik thuis of op mijn werk ben.
FUNCTIE ONTWARREN >> Mijn telefoon was onder meer mijn horloge, wekker, fototoestel, krant, muziek, sportcoach, weerman (m/v) èn boodschappenlijst (1). Door verschillende functies uit mijn telefoon te halen ben ik minder afhankelijk van het ding en word ik minder snel online gezogen.
FYSIEKE DREMPEL >> Ik een fysieke drempel gemaakt. Een hoes om mijn telefoon waarmee ik ervoor zorg dat ik iedere keer als ik mijn telefoon pak mij bewust ben van mijn actie. De kans dat ik mijn telefoon onbewust pak om ‘even het een of ander te checken’ vermijd ik hiermee.
Het blijkt absoluut niet makkelijk dit gedrag te veranderen. Sociale media (zoals Facebook en Twitter) waar de meesten van ons gebruik van maken zijn hierin niet ‘onschuldig’. Deze partijen zijn doelbewust bezig om ons zo lang mogelijk online te krijgen en te houden. Dat maakt het nog urgenter te zoeken naar manieren om hier bewust mee om te gaan (2).
Het experiment duurt voort, maar met deze drie acties merk ik een wereld van verschil:
Ik ben mij bewuster van mijn gedrag in relatie tot mijn telefoon. Ik pak mijn telefoon minder snel dan voorheen. Zijn plek in mijn leven is een andere. …en ik durf hier te bekennen dat ik meer zie, om mij heen, meer contact maak op straat en waar ik ga. Niet omdat ik vroeger de hele dag op mijn telefoon keek, zo erg was het niet, maar een deel van mijn aandacht heeft zich verplaatst.
Het leven buiten mijn telefoon is zoveel mooier dan erin. Erbuiten is leven in de breedte. Daarom de woorden van Guido Gezelle (1830-1899) als wens voor eenieder die dit leest:
‘Ik wense u een jaar
dat ver van krank is,
een deugdelijk jaar,
zoo breed als ’t lang is’
(1) Een artikel over het samenvallen van al deze functies in hetzelfde apparaat: Walsh, S. (2016) Digitization and the Loss of Iconography. Observer. Available from: ‘Digitization and the Loss of Iconography’
(2) Voor meer informatie kijk de tegenlicht aflevering ‘What makes you click’ & check ‘Time Well Spent’ = a movement to align technology with our humanity.